Monday, April 8, 2013

ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ



ಹುಟ್ಟುತ್ತಾ ಅದು ಪ್ರೀತಿ ಸಾಯುತ್ತಾ ಅದು ಭೀತಿ ಎಲ್ಲವೊ ಕ್ಷಣದ ಅನುಭವ ಕೊನೆಗೆ ಮನದೊಳಗೆ ಉಳಿವ ನೆನಪು.


ಕಡು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಜಡಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿದ್ದ ವೆನೆಟಿ ಬ್ಯಾಗ್ ಅನ್ನು ಬೆಚ್ಚಗಿರುತ್ತೋ ಏನೋ ಎಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಚಳಿಗೆ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದಳಾಕೆ. ಕಲ್ಪನೆಯ ಕಥೆಯಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಆವಳ ಹತಿರದಲ್ಲೇ ಕೈ ಕೊಡಬೇಕೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಿಕ್ಕ್ ಹೊಡೆದರೂ ಬೈಕ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಆಗಲೊಲ್ಲದು. ಅತ್ತಿತ್ತ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದರೆ ಒಂದು ನರಪಿಳ್ಳೆಯೊ ಇಲ್ಲ, ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನ ಗಮನ ಒಬ್ಬಾಕೆ ನಿಂತಿರುವಳಿಲ್ಲಿ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ತಿಳಿಯದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಕೆಯೊ ನನ್ನನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಅರ್ಥವಾಯಿತು ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣ ನೋಟ ನೆರವನ್ನು ಬಯಸಿತ್ತು. ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡರೆ ಅದೂ ನೀರಲ್ಲಿ ನೆನೆದು ಜ್ವರಬಂದು ಮಲಗಿತ್ತು. ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ವೃದ್ದರೊಬ್ಬರು ತನ್ನ ಸ್ಕೂಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವಾಗ ಕೈ ಮುಗಿದು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ವೃದ್ದರು ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಕೆಟ್ಟು ನಿಂತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಟ್ಯಾಂಕ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖಾಲಿಯಾಗಿರುವುದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಅದೇನೋ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿ ಅವರ ಸ್ಕೂಟರ್ ನಿಂದ ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಸುರಿದರು. ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಕೂಡಾ ಬಾಯಾರಿತ್ತೋ ಏನೋ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದ ಕೂಡಲೇ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಆಗೇ ಬಿಡ್ತು. ವೃದ್ದರಿಗೆ ಆಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ಇನ್ನೇನು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಾಗ ಯಾಕಪ್ಪಾ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನಂಬಿ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಬಂದವಳನ್ನ ಇಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತೀಯಾ? ಅದಿಕ್ಕೇ ಹುಡುಗ್ರು ಅನ್ನೋದು ಅಂದು ಬಿಟ್ರು, ನಾನೂ ಒಂದುಬಾರಿ ದಿಬ್ಬೆರಗಾಗಿ ಆಕೆಯನ್ನು ನೋಡಿದೊಡೆ ಕರುಣಾ ಭಾವ ವ್ಯಕ್ತವಾಯಿತು! ಆದರೂ ದಯವಿಟ್ಟು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಸರ್ ಆಕೆ ಯಾರು ಎಂದು ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಪರಿಚಯವೂ ಇಲ್ಲ ಅಂದು ಬಿಟ್ಟೆ.

ವೃದ್ದರು ಕ್ಷಮೆಯಾಚಿಸಿ ಆಕೆಯ ಬಳಿ ಮಾತನಾಡಿ  ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ರಾತ್ರಿಗೆ ವಾಹನಗಳು ಬರುವುದು ಅನುಮಾನ ನಿನಗೆ ಅಭ್ಯಂತರವಿಲ್ಲವಾದರೆ ನೀನು ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಈತನಿಂದ ಡ್ರಾಪ್ ತೆಗೆದುಕೋ,ನನ್ನ ಮನೆ ಇಲ್ಲೇ ಇದೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಾನೆ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಎಂದಾಗ ಆಕೆ ಒಪ್ಪಿ ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಏರಿ ಕುಳಿತಳು. ನಾನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಆಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳುವಷ್ಟರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಕೆ ನನ್ನ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟು ನಿದ್ರಾದೇವಿಗೆ ಶರಣಾಗಿದ್ದಳು. ನಾನು ನನ್ನ ಮನೆ ಬಂದೊಡನೆ ಬೈಕ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ಹಿಡಿದಾಗ ಆಕೆಯ ಮೈ ಸುಡುತ್ತಿತ್ತು. ನನ್ನ ರೂಂನಲ್ಲಿ ನಾನು ಒಬ್ಬಂಟಿಗ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣನ್ನು ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿ ಅದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಮೈ ಎಲ್ಲಾ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಅದೆಷ್ಟೋ ದೂರ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಸಧ್ಯ ಏನೂ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ ಏನಾದರಾಗಲಿ ಎಂದು ಅವಳ ಕೈಯ್ಯನ್ನು ನನ್ನ ಭುಜದ ಮೇಲಿರಿಸಿ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ರೂಂ ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ಹೊಸವರ್ಷದ ಪಾರ್ಟಿ ಎಂದು ಕುಡಿದ ಬೀರ್ ಬಾಟಲ್ ಗಳು, ಸಿಗರೇಟ್ ಕಡ್ಡಿಗಳು ಚಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿದೆ. ಎಷ್ಟೇ ಆಕೆಯನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಆಕೆ ಮತ್ತು ಬಂದಂತೆ ವರ್ತಿಸಿದ್ದಳು ಇನ್ನೇನು ಜ್ವರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಎಂದು ಭಯವಾಗಿ ಬಿಸಿ ನೀರು ಮಾಡಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಬಟ್ಟೆ ಅದ್ದಿ ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟೆ. ಡ್ರಾವರ್ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಡಕಾಡಿದಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ ಕ್ರೋಸಿನ್ ಮಾತ್ರೆಯನ್ನೂ ಅವಳ ಬಾಯಿಗಿಟ್ಟು ನೀರುಕುಡಿಸಿದೆ.  ಇದೇನಪ್ಪಾ ನನ್ನ ಕರ್ಮ ಎಂದು ಬದಿಯ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ನಲ್ಲಿ ನೇತಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಗಣಪತಿಪಪ್ಪನನ್ನು ಗುರಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಏನಾದರೇನು ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯವನೆಂದು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೆದರುತ್ತಾ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಆಕೆಯ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಕಳಚಿ ಮೈ ಒರಸಿ ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಶರ್ಟ್ ತೊಡಿಸಿದೆ ನಾನೂ ಮಲಗಿದೆ.

ಮುಂಜಾನೆ ಆಕೆ ನನಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ಎದ್ದು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಟೀ.... ಎಂದಾಗ ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದವನಂತೆ ದಿಬ್ಬೆರಗಾದೆ. ಕುಳಿತು ಮಾತಾಡಿದೆ. ಯಾರಮ್ಮಾ ನೀನು? ಆಕೆ ನನಗಾರೂ ಇಲ್ಲ ನಾನೊಬ್ಬ ಒಂಟಿ ನತದ್ರುಷ್ಟ ಹೆಣ್ಣು. ಇದೀಗ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪಬ್ ನಲ್ಲಿ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕೆಲಸ ನಿರ್ವಹಿಸುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದಳು ಜೊತೆಗೆ ನನಗೂ ಅಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ಯಾವುದೋ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಆಕೆಯ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಒಡನಾಟ ಹೆಚ್ಚಿದಾಗ ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು. ಸದಾ ಆಕೆಯನ್ನು ನಾನೇ ಪಬ್ ನಿಂದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಗೆ ಬಿಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ಹಬ್ಬಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಜೊತೆಯೇ ಇದ್ದು ಜೊತೆಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ಖುಷಿಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಕಾಲ ಉರುಳುತ್ತ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ನಾವಿಬ್ಬರು ಗತವರ್ಷಗಳ ಪರಿಚಿತರೆಂಬಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆಕೆ ಪಬ್ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ತ್ಯಜಿಸಿ ನನ್ನ ಪರಿಚಿತರ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಪಡೆದು ನನ್ನ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದಳು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಆಕೆ ಪಕ್ಕದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಮನೆಯವರಿಗೂ ಹಿಡಿಸಿದ್ದಳು. ನನ್ನನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಕೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳಿಮಾಡಿಸಿದವಳು ಮದುವೆಮಾಡಿಕೋ ಎಂದಾಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತೇಲಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನಂತೂ ಆಕೆಯೇ ನನ್ನ ಜೀವನವೆಂದು ನನ್ನ ಹೃದಯದಂಗಳದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮ ಸೌಧ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಜೊತೆ ಆಕೆಯ ಗುಣ ನಡತೆ ನನಗೆ ಅವಳಲ್ಲಿ ಮೊತ್ತಮೊದಲು ಇಷ್ಟವಾದ ವಿಷಯ

ಒಂದು ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯ ದಿನ ಅಕೆ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ತಂಗಿದ್ದರಿಂದ ಅತಿ ಬೇಗ ಎದ್ದು ರಂಗೋಲಿ ಬಿಡಿಸಿ ನನಗೂ ಬಿಸಿನೀರಿಟ್ಟು ಮೈ ಮೇಲೆ ತಣ್ಣೀರೆರೆಚಿ ಎಬ್ಬಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು. ನಾನೂ ಅದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಆಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಮುಂಜಾನೆ ಎಬ್ಬಿಸಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಟ್ಟು ಕೊನೆಗೆ ಮೈಮೇಲೆ ತಣ್ಣೀರೆರೆಚುವ ಆ ಸೊಗಸು ಜೀವನದ ಕೊನೆವರೆಗೂ ಮರೆಯಲಾಗದಂತಹದು. ನನಗೂ ಹೊಸಬಟ್ಟೆ ತೊಡಿಸುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿ, ನಾನು ಆಕೆಯ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಸೀರೆಯನ್ನು ಉಟ್ಟು ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಹೇಗೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ ಎಂದಾಗ ನಾನೇನೋ ಛೆ ಆ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಪದಗಳೇ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಹೊರಟ ಆಕೆಯ ಅಂದ ಉತ್ತೇಜನದ ಮಾತುಗಳೀಗೆ ಸಾಕು ಸಾಕು ಸಾಕು ಹೊರಡೋಣ ಅಂದುಬಿಟ್ಟಳು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ.

ಅದೊಂದು ಸುಂದರ ಮುಂಜಾನೆ ಬೆಟ್ಟದಮೇಲಿರುವ ದೇವಸ್ಥಾನ ಆ ದಿನ,ಆ ಕ್ಷಣ, ಪರಿಸರದ ಜೊತೆಗೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಆಲದ ಮರ ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಒಂದೆಡೆ ಕುಳಿತು ಕಾಯಿ ಒಡೆದು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಮಾತು ಶುರುಮಾಡಿದಾಗ ಆಕೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೊಮ್ಮೆ ತಲೆಯಿಟ್ಟು ಮಲಗಲೇ ಎಂದಾಗ ಹೃದಯವೇ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿದಷ್ಟು ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಅವಳ ಮುಡಿಯನ್ನು ನೇವರಿಸಿ ನನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ಹತ್ತಿರ ಸೆಳೆದು ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ನೀನು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ನನ್ನ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಜೊತೆಗಿರುತ್ತೀಯಾ ಎಂದಾಗ ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ನನ್ನ ಕೈ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಪತ್ರಗಳನ್ನಿಟ್ಟಾಗ ಅವಳ ಬಾಯಿಯಿಂದ ರಕ್ತ ಸೋರುತ್ತಿತ್ತು ಕುಡಿದ ವಿಷದ ಸಶೆ ಅವಳ ದೇಹವನ್ನಾವರಿಸಿತ್ತು.

ಎರಡು ಪತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಾನವಳಿಗಾಗಿ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಪ್ರೇಮಪತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಮತ್ತೊಂದು ಅವಳು ನನಗಾಗಿ ಬರೆದ ಅಂತಿಮ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ. ಕೊನೆಗೆ ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿದ್ದು ನಾನು ಪ್ರತಿ ದಿನ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಬರೆದ ಪತ್ರ ವಿಚಾರ ಅವಳ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಆಕೆಯೂ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರಾಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ದಳದಳನೆ ಹರಿವ ಕಣ್ಣೀರ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಮಬ್ಬಾದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅವಳು ನನಗೆ ಬರೆದ ಪತ್ರವನ್ನು ಓದಿದಾಗ....
       
ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯಲ್ಲಿ ಪಬ್ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದೊಡನೇ ಕಾಮುಕನೊಬ್ಬನ ಕಾಮದ ಅಟ್ಟಹಾಸಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಜೀವನವೇ ಬೇಡವೆಂದು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದ ಆಕೆಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಆಲೈಸಿದ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಆಕೆಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿತ್ತಾದರೂ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಂದ ಎಂಜಿಲಾದ ದೇಹವನ್ನು ನನಗರ್ಪಿಸುವುದು ಹೂವು ಕಾಯುವ ಮುಳ್ಳು ಹೂವನ್ನೇ ಚುಚ್ಚುವಂತೆಂದಿತ್ತು ಅವಳ ಜೀವನದ ಪತ್ರ.

-ಲೋಕು ಕುಡ್ಲ

(ಕಾಲ್ಪನಿಕವಷ್ಟೆ)

No comments:

Post a Comment